“Antoon van Welie is mijn oom, ik ben zo trots op hem. Hij was een geweldig portretschilder.” Zo introduceerde de deftige dame de beroemde schilder. Maar er was niet alleen reden om trots te zijn op zijn schilderkunst, ook het bezoekersaantal gaf reden hiertoe. Het heeft de verwachtingen zelfs overtroffen. Met verve en humor vertelde de dame over haar oom die zich ophield in de hoogste kringen en zich daar als een vis in het water voelde. Als heer kon Antoon het echter niet toestaan dat de kinderen naar binnen gingen zonder ordentelijk gekleed te zijn. Na een verkleedpartij liepen de kinderen dan ook als heuse dames en heren keurig gearmd de expositieruimte in. Ze maakten niet alleen kennis met de acteurs, zangeressen, schrijvers, danseressen, politici en zelfs 3 pausen, maar leerden ook van alles over de gebruiken uit die tijd. De dame wees hen op de verschillende stijlen en technieken die Antoon in zijn loopbaan gebruikt heeft. Als volleerde kunstkenners en omgetoverd tot galante dames en heren, keerden de kinderen aan de hand van de juffrouw of meester huiswaarts.